Prolog

Moje życie wcale nie jest kolorowe, a odkąd skończyłam 14 lat jest coraz gorzej. Ciągnę kłótnie z rodzicami, kłopoty w szkole, złamane serce. I wtedy się zaczęło. 

Byłam na odwyku w wieku 15 lat i to pomogło, ale tylko na chwilę. Po pół roku znów zaczęłam się okaleczać, nerwy brały górę. Rodzice chcąc mi pomóc, przenieśli firmę do Londynu i zamieszkaliśmy tam z nadzieją, że odmienię się na lepsze.  

Teraz mam już 17 lat, żyłam w Londynie 2 lata. Odstawiłam alkohol, narkotyki, ale chęć skończenia ze sobą została w mojej głowie i chyba zostanie na długo. 

Właśnie mamy 31 grudnia, w sylwestra, zamiast całować ukochaną osobę, której nie mam, siedzę na poręczy mostu z butelką szampana i czekam na północ. Macham nogami i śpiewam beznadziejne piosenki. Mam nadzieje, że nikt mnie nie zauważy, bo będzie chciał mnie powstrzymać. Będzie chciał mi pomóc, wezwać policje czy straż pożarną. Ale mojego losu już nie zmienię, chce tego. Patrzę za zegarek, zostało mi 30 minut. Nagle ktoś siada obok mnie, patrzę na niego i widzę przystojnego chłopaka, gdzieś w moim wieku. Siedzimy tak dwadzieścia minut, wiem bo patrzyłam na zegarek.   

- Czemu chcesz to zrobić- spojrzał na mnie marszcząc brwi. 

- Sama do końca nie wiem- wzruszyłam ramionami, nie chciałam mu się zwierzać- a ty czemu tu jesteś? 

- Mam już dość swojego życia, to dziwne, wiem- zaśmiał się nerwowo.

- Jestem Mia, a ty?- popatrzyłam na niego wyciągając dłoń. 

- Louis, miło mi- uścisnął ją i podarował mi lekki uśmiech.

Nastąpiła krótka cisza, potem znów się odezwał. 

- Może chcemy zrobić to zbyt pochopnie? 

- Ale co masz na myśli?- nie rozumiałam.

- Z tym skokiem, mam pewien pomysł- uśmiechnął się- mogę się napić?  

- Jasne- podałam mu butelkę, a on dopił do końca szampana wyrzucając ją przez siebie- Jaki pomysł, Lou? 

- Spotkamy się tu za rok- zaśmiał się, wyglądał słodko kiedy się uśmiechał- jeśli, któreś z nas się nie pojawi, to znaczy, że drugie może skoczyć, okej? 

- To szalone, ale zgoda- podaliśmy sobie ręce. 

Później spędziliśmy całe sylwestra w swoim towarzystwie, super się bawiłam. Myślę, że go polubiłam i miałam nadzieje, że za rok się spotkamy.  

  

Mój rok był zwyczajny, spokojny, nic się nie działo. Nie dotknęłam żyletki ani razu, chodziłam do szkoły, na spotkania ze znajomymi. Zwykły rok, zwykłej nastolatki. 

Za to rok Louis`a? Jego życie uległo zmianie, oglądałam kiedyś x-factor z mamą i wtedy go zobaczyłam, tego chłopaka z mostu, który chciał zrobić to samo co ja. Kiedy zobaczyłam mimowolnie się uśmiechnęłam. Gdy zaczął śpiewać, głos miał jak anioł a ja rozpływałam się od środka. Trzymałam za niego kciuki, a na samym końcu połączono go w zespół z 4 chłopakami. Stałam się ich fanką, myśląc czy spotkam go jeszcze kiedyś. Jego kariera po programie nabrała rozpędu, pierwsze koncerty, piosenki.   

Jak sobie obiecaliśmy 31 grudnia poszłam w to samo miejsce, byłam prawie pewna, że nie przyjdzie, przecież minął rok, wcale nie musiał o mnie pamiętać. On jest kimś, a ja dalej nikim. Tyle osiągnął przez ten rok, a ja? Nic. 

Kończyłam już pić szampana, z uwagą, żeby się nie opić. 

- Została minuta- powiedziałam do siebie- skoczysz i już cię nie ma- szepnęłam. 

- Mia?- usłyszałam znajomy głos za moimi plecami. 

- Lou- odwróciłam się z lekkim uśmiechem. Jest tutaj, przyszedł. 

- Chyba nie chciałaś skakać?- zapytał.

- Myślałam, że nie przyjdziesz, że zapomniałeś- powiedziałam.   

- Jakbym mógł?- spojrzeliśmy w niebo, oglądaliśmy w ciszy fajerwerki. 

Tak kolejnego sylwestra spędziłam z Louis`em rozmawiając całą noc, o jego karierze, jak zmieniło się jego życie i jak wyglądało moje. 

- To za rok powtórka- zaśmiał się odchodząc. 

- Okej- krzyknęłam za nim- do zobaczenia Lou- uśmiechnęłam sie.  

Minął rok. Przyszłam w to samo miejsce, ale jego nie było.  

Jestem Mia, witam w moim świecie.  

 ***

Więc prolog już jest mamy nadzieję, że się wam spodobał, a jeśli tak to komentujcie, to bardzo miłe i motywujące. Również zachęcamy do dodawania się do zakładki 'Informowani'.
Dopiero się rozkręcamy, więc prosimy o wyrozumiałość, jeśli macie pytania, możecie zadawać je w komentarzu.
Widzimy się w 1 rozdziale :)

~Karola i Marcela